Willem is getrouwd met Charlotte Louise Frederika Amalia Alexandrina van Saksen-Hildburghausen op 24 jun 1813 (civil) in Weilburg, Hessen (D). Charlotte is geboren op 28 jan 1794 in Hildburghausen, Th?ringen (D); is gestorven in Biebrich, Wiesbaden, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

1. Helena Wilhelmina Henri?tte Pauline Marianne van Nassau-Weilburg is geboren op 12 aug 1831 in Wiesbaden, Hessen (D); is gestorven op 27 okt 1888 in Bad Pyrmont, Nedersaksen (D).

Frederik is getrouwd met Louise Isabella Alexandrina Augusta Burggravin van Kirchberg Gravin Van Sayn-Hachenburg op 31 jul 1788 (civil) in Hachenburg, Rheinland-Palts (D). Louise is geboren op 19 apr 1772 in Hachenburg, Rheinland-Palts (D); is gestorven op 6 jan 1827 in Wenen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Karel is getrouwd met Wilhelmina Caroline van Oranje-Nassau op 5 mrt 1760 (civil) in Den Haag. Wilhelmina (dochter van Willem IV Karel Hendrik Friso van Oranje-Nassau en Anna van Hannover) is geboren op 28 feb 1743 in Leeuwarden; is gestorven op 6 mei 1787 in Kirchheim-Bolanden, Rheinland-Palts (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Karel is getrouwd met Auguste Frederike Wilhelmina Prinses van Nassau-Idstein op 17 aug 1723 (civil) in Wiesbaden, Hessen (D). Auguste (dochter van George August Samuel Vorst van Nassau-Idstein en Henri?tte Dorothea Prinses van Oettingen-Oettingen) is geboren op 17 aug 1699 in Idstein, Hessen (D); is gestorven op 8 jun 1750 in Weilburg, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Willem Karel Hendrik Friso (Leeuwarden, 1 september 1711 ? Den Haag in Paleis Huis ten Bosch, 22 oktober 1751), was prins van Oranje en vorst van Nassau-Dietz.[1] Hij was de eerste erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Provinci?n. Hij was voornaam, vredelievend en minzaam in zijn optreden, maar had te kampen met een zwakke gezondheid en een vergroeiing van zijn rug wat zijn politiek-bestuurlijke optreden meer en meer parten zou gaan spelen.
Willem Karel Hendrik Friso werd geboren in Leeuwarden als zoon van Johan Willem Friso van Nassau-Dietz en Maria Louise van Hessen-Kassel. De val van een paard, in 1717 in de tuin van de zomerresidentie, deed even voor zijn leven vrezen. Willem IV kreeg meer dan de gebruikelijke opvoeding van adellijke kinderen. De prins studeerde aan de Universiteit van Franeker en aan de Universiteit Utrecht. Willem IV sprak diverse talen (waaronder Fries) en was ge?nteresseerd in geschiedenis; ook in de fouten van zijn voorgeslacht, zoals hij zijn hoogleraar meldde.
Zijn benoeming had veel voeten in de aarde: er waren kapers op de kust, en daarbij zijn de bronnen niet eensluidend; iedere auteur beweert wat anders.[2] [3] [4] Aangenomen kan worden dat hij in november 1722 in Gelderland werd benoemd, maar voorlopig had hij daar alleen de titel en de toelage.[5] In 1726 werd hem in plaats in de Raad van State geweigerd door de niet-stadhouderlijke provincies. De ontvangst van de prins drie jaar later in Den Haag was uitgesproken koel. Drenthe en Groningen zouden hem daarentegen in 1729 en Friesland in 1731 tot stadhouder benoemd hebben.[6] Vanaf die tijd was hij in feite de hoogste ambtenaar van deze gewesten.


Prins van Oranje-Nassau Erfstadhouder der Verenigde Nederlanden Graaf van Dietz, Vianden, Katzenelnbogen, Spiegelberg, Buren en Leerdam Markgraaf van Veere en Vlissingen Baron van Breda

Willem is getrouwd met Anna van Hannover. Anna is geboren op 2 nov 1709 in Hannover; is gestorven op 12 jan 1759 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Anna werd geboren op 2 november 1709 te Hannover. Ze was het tweede kind van de latere koning George II en koningin Caroline van Brandenburg-Ansbach. Haar vader werd in 1727 de opvolger van Anna's grootvader, koning George I, als koning van Groot-Brittanni? en Ierland. Anna had ??n oudere broer: Frederick Louis, de prins van Wales (1707-1751) huwde prinses Augusta van Saksen-Gotha, werd vader van de latere koning George III van het Verenigd Koninkrijk. Anna had drie jongere broers: Augustus George (1716), George William (1717-1718), en William (1721-1757) bleef ongehuwd. Anna had vier jongere zusjes: Amelia Sophia (1711-1786) bleef ongehuwd, Caroline (1713-1757) bleef ook ongehuwd, Mary (1723-1772) huwde landgraaf Frederik II van Hessen-Kassel, en Louise (1724-1751) huwde de latere koning Frederik V van Denemarken.
De onderhandelingen voor het huwelijk van Prinses Anna met de Nederlandse vorst hadden zes jaar geduurd. De oorzaak hiervan lag grotendeels op het internationale politieke vlak. Na de dood van Koning-Stadhouder William/Willem III, tijdens het TweedeStadhouderloze Tijdperk, waren Pruisische en ook Engelse diplomaten en juristen druk doende om voor hun vorst aanspraak te maken op de begerenswaardige titel 'Prins van Oranje', met alle hierbij behorende emolumenten en bezittingen. Toen Stadhouder Willem Hendrik Carel Friso door de Pruisische koning uiteindelijk als Prins van Oranje werd erkend, steeg de waarde van zijn 'papieren' aanzienlijk op de adellijke huwelijksmarkt in Europa.
Staatsgezinde regenten in met name Holland vreesden dat het in Holland (en ook in Zeeland) volledig in 'dynastieke' rechten hersteld worden van de Friese, Groningse, Drentse en Gelderse stadhouder, en het sluiten van het huwelijk van hem met een telg van het regerend 'House of Hanover' van het machtige Verenigd Koninkrijk - tijdens de Eerste Wereldoorlog werd deze familienaam onder grote maatschappelijke druk door koning George V veranderd in 'House of Windsor' - uiteindelijk ten koste zou gaan van hun eigen macht.
Anna, die niet als een uitgesproken schoonheid bekend stond, was wel bereid om haar bruidegom ongezien te accepteren. De Engelse ambassadeur had haar ingefluisterd dat Willem niet zo onaantrekkelijk was als waarover zij had gehoord. Op 25 maart 1734trouwde zij met de Nederlandse vorst in de Franse kapel van het paleis van St.James in Londen waarbij het speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerde Anthem 'This is the day which the Lord hath made' (HWV 262) van componist G.F.H?ndel weerklonk. Tijdens een feestconcert, op 13 maart 1734 aan de vooravond van de huwelijkssluiting - of verloving zoals wij zouden zeggen - weerklonk H?ndel's muzikale cadeau aan het jonge echtpaar: de Serenata Parnasso in festa (HWV 73). Anna had in Londen vele jaren muziekles gehad van H?ndel (zang, klavecimbel en theorie) en is naar H?ndel's eigen zeggen, zijn beste leerling geweest.