Aantekeningen
Treffers 1 t/m 50 van 582
| # | Aantekeningen | Verbonden met |
|---|---|---|
| 1 | "de Urker" | Koelewijn, Melis (I939)
|
| 2 | (1) Bron Burgerlijke stand - Overlijden Archieflocatie Gelders Archief Algemeen Toegangnr: 0207 Inventarisnr: 2728 Gemeente: Vuren Soort akte: overlijden Aktenummer: 29 Aangiftedatum: 26-07-1849 Overledene Elizabeth van Maaren Geslacht: V Overlijdensdatum: 25-07-1849 Overlijdensplaats: Vuren Vader Nn Nn Moeder Nn Nn Partner Peter de Groot Relatie: Weduwe van Nadere informatie Geboorteplaats: Vuren; oud : 81 Jaar | van Maaren, Elisabeth (I2032)
|
| 3 | (1) Geboren/gedoopt (nederlands hervormd) datum berekend 1682 te Vuren Ondertrouw en huwelijk (1) (burgerlijke stand (Rootsweb: Married: civil 14 Jun 1710 in vuren)) te Vuren, kerkelijk huwelijk (nederlands hervormd ) op 5 juli 1711 te Vuren Alte (Metje) Janse Schouwenburg Meerten deed geloofsbelijdenis op 19 juni 1711 te Dalem. Hij wordt als Lidmaat genoemd in Dalem in 1767 en 1772. [?]http://www.genealogieonline.nl/genealogie-de-groot/ vermeld: Overleden in 1746 in Dalem. [?Vader van Meerten, Andries]Lidmaten ingeschreven 1740 Andries de Groot - Obijt - [Gestorven] (Bron: DTB + Lidmaten + trouw boek 1620 ARA Arnhem) Meerten had een buitenechtelijke relatie met Mayken de Schutter, waaruit een zoon is geboren, blijkens uit de volgende verklaring. "Den 31 julij 1718 heeft Mayke de Schutter haer soon ten doop gebragt en nadat sij voor de geheele gemainte beleden had het kind in hoererij bij Meerten de Groot te hebben overgewonnen, betuigende daarover haer hetzelve berouw en leetwesen, met belovten van haer selven in ?t vervolg kuis en eerlijk te gedragen, so is het selve daerop gedoopt met den naam van Cnelis ?s taende daerover tot getuigen Berber Adams huisvrouw van Arie Willemze". Op 4 april 1719 zijn na voorgaande onderzoek en geloofsbelijdenis tot Lidmaten aangenomen: Andries Meertensz de Groot en Metje Janze Schouwenburg http://users.skynet.be/sb221058/genealogie/stam2005.htm: 3. Metje, gehuwd te Vuren op 05-07-1710 met Meerten de Groot | de Groot, Meerten Andriesz (I2022)
|
| 4 | (1) Martinus de Groot Geboren/gedoopt (nederlands hervormd) op 1 januari 1796 te Vuren Bron Burgerlijke stand - Huwelijk Archieflocatie Gelders Archief Algemeen Toegangnr: 0207 Inventarisnr: 2741 Gemeente: Vuren Soort akte: Huwelijksakte Aktenummer: 1 Datum: 11-03-1826 Bruidegom Stienus de Groot Geboortedatum: 01-01-1796 Geboorteplaats: (Vuren) Bruid Cornelia Muilenburg Geboortedatum: 20-12-1803 Geboorteplaats: (Vuren) Vader bruidegom Peter de Groot Moeder bruidegom Elizabeth van Maaren Vader bruid Jan Muilenburg Moeder bruid Jenneke van Andel Nadere informatie beroep bg.: arbeider | de Groot, Stienus Petersz (I2020)
|
| 5 | (1) trouwde met HENDRIK JANS BRUINTJES. HENDRIK is geboren in de Kleijne Leeuwte, zoon van JAN HENDERIKS BRUIJNTJES en ANNIGJE RIJKENTS. Hij is gedoopt op 2 april 1758 in Vollenhove. HENDRIK is overleden op 8 december 1809 in Vollenhove, 51 jaar oud. (2) trouwde, 49 jaar oud, op 12 juni 1812 in Vollenhove [bron: Aktenummer 9] met RIJNDER DERKS VAN DER STEEG, 49 jaar oud. RIJNDER is geboren in ?t Land (Ambt Vollenhoven), zoon van DIRK REIJNDERTS en AALTJE LAMBERTS. Hij is gedoopt op 29 mei 1763 in Vollenhove. Notitie bij de geboorte van RIJNDER: gedoopt door ds Brunings RIJNDER is overleden op 22 december 1816 in Vollenhove, 53 jaar oud. Beroep: Landbouwer | Rook, Trijntje Peters (I1328)
|
| 6 | (Dijkshoren, Dijckshoren, Dijcxhoorn) De familienaam 'Dijkshoorn' vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in het plaatsje 'Den Hoorn', gelegen tussen Delft en 't Woudt , vlakbij de Harnas polder. Dit plaatsje heette vroeger 'Dixhorne' en wordt al in 1369 vermeld: In 1369 woonde in ?t Woudt (bij Delft) een Claes Touden Aerentsz.(II), geb. ca. 1345, die pachter was van de grafelijke goederen bij Dixhorne en Harnas (pachter van grafelijke goederen te Dixhorne (Dijkshoorn) en op Woutharnas (1354-1356)). Hij was een zoon van Oude Aernt Toude, die weer een kleinzoon was van Aernt de Oude, in 1299 leenman van de Hofstad Wateringen (Prometheus Kwartierstatenboek X, blz. 197). En andere akte, uit 1526 vermeld: Akte waarbij keizer Karel V, krachtens testament van Lodewijck van Beloys van Treslonge Raessoon, diens zoon Raes van Beloys (en) van Treslong beleent met de volgende erflenen: - een kamp land genaamd Claverbroeck bij het land van Steyn; - de helft van de helft van 44 morgen te Dijkshooren "in de Harnasch" tussen de Hof van Delft en Domproostland. Met een uittreksel uit het bedoelde testament, opgemaakt ten overstaan van notaris Fr. Johannius te Utrecht, waarbij aan zijn oudste zoon Raste (= Raes) wordt toebedeeld: - een stuk land, groot 225 morgen, buiten Gouda, genaamd 's-Gravenbroek, in pacht bij Lodewijck; - een stuk land, groot 11 morgen, te Dijkshoorn buiten Delft, 1526 april 4 en 1500 maart. Veel straatnamen in dit dorp herinneren nog aan deze oude naam. Zo vinden we er de straten: Dijkshoornseweg, Voordijkshoorn, Hoornseweg, Hoornsewal, Hoornsestraat, Noordhoornseweg, en Voordijkhoornsepad. Pieter Cornelisz., de stamvader, kwam oorspronkelijk uit Voorschoten en verhuisde ca. 1650 naar Dixhorne om daar bouwman (=boer) te worden. Zoals toe gebruikelijk was, nam hij de naam aan van de hofstede of landgoed waar hij woonde. Vandaar de naam 'op Dijcxhoren' oftewel: 'wonende op het gebied Dijcxhoren'. Achtergrond van de naam: Een 'hoorn' is een bocht of landtong. Een 'dijkshoorn' is dus een bocht in een dijk of een landtong die binnen de dijken ligt. Zo is bijvoorbeeld Westerdijkshorn (in Groningen) de westerse bocht in de Wolddijk nabij het Boterdiep. De naam van het plaatsje Dixhorne zou zo kunnen zijn ontstaan, waarna de familie die hier woonde zich naar deze locatie vernoemde. Een andere verklaring heeft te maken met het feit, dat hoeve en have tegen 's lands vijand no.1 (het water) moest worden beschermd. Dit hield in dat ook de dijken moesten worden bewaakt (dijkwachten) op basis van burgers en burenhulp. De "dijkwachten" moesten dan bij hoog water een zekere afstand bewaken en zij kregen bij deze dienst de beschikking over een jachthoorn, daar hun stem het tegen de storm altijd moest afleggen. Deze instrumenten raakten echter 's zomers nogal eens verstopt of helemaal zoek, en daartoe werd besloten een persoon aan te wijzen die de verantwoording op zich nam. Deze persoon zou zich uiteindelijk vernoemen naar zijn beroep en instrumentarium, kortweg: 'Dijkshoorn'. Hoewel de tweede verklaring meer eer doet aan het familiewapen, lijkt de eerste verklaring waarschijnlijker, aangezien de plaats Dixhorne reeds bestond voordat de familienaam ontstond. | op Dijkshoorn, Cornelis (I2433)
|
| 7 | (Dijkshoren, Dijckshoren, Dijcxhoorn) De familienaam 'Dijkshoorn' vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in het plaatsje 'Den Hoorn', gelegen tussen Delft en 't Woudt , vlakbij de Harnas polder. Dit plaatsje heette vroeger 'Dixhorne' en wordt al in 1369 vermeld: In 1369 woonde in ?t Woudt (bij Delft) een Claes Touden Aerentsz.(II), geb. ca. 1345, die pachter was van de grafelijke goederen bij Dixhorne en Harnas (pachter van grafelijke goederen te Dixhorne (Dijkshoorn) en op Woutharnas (1354-1356)). Hij was een zoon van Oude Aernt Toude, die weer een kleinzoon was van Aernt de Oude, in 1299 leenman van de Hofstad Wateringen (Prometheus Kwartierstatenboek X, blz. 197). En andere akte, uit 1526 vermeld: Akte waarbij keizer Karel V, krachtens testament van Lodewijck van Beloys van Treslonge Raessoon, diens zoon Raes van Beloys (en) van Treslong beleent met de volgende erflenen: - een kamp land genaamd Claverbroeck bij het land van Steyn; - de helft van de helft van 44 morgen te Dijkshooren "in de Harnasch" tussen de Hof van Delft en Domproostland. Met een uittreksel uit het bedoelde testament, opgemaakt ten overstaan van notaris Fr. Johannius te Utrecht, waarbij aan zijn oudste zoon Raste (= Raes) wordt toebedeeld: - een stuk land, groot 225 morgen, buiten Gouda, genaamd 's-Gravenbroek, in pacht bij Lodewijck; - een stuk land, groot 11 morgen, te Dijkshoorn buiten Delft, 1526 april 4 en 1500 maart. Veel straatnamen in dit dorp herinneren nog aan deze oude naam. Zo vinden we er de straten: Dijkshoornseweg, Voordijkshoorn, Hoornseweg, Hoornsewal, Hoornsestraat, Noordhoornseweg, en Voordijkhoornsepad. Pieter Cornelisz., de stamvader, kwam oorspronkelijk uit Voorschoten en verhuisde ca. 1650 naar Dixhorne om daar bouwman (=boer) te worden. Zoals toe gebruikelijk was, nam hij de naam aan van de hofstede of landgoed waar hij woonde. Vandaar de naam 'op Dijcxhoren' oftewel: 'wonende op het gebied Dijcxhoren'. Achtergrond van de naam: Een 'hoorn' is een bocht of landtong. Een 'dijkshoorn' is dus een bocht in een dijk of een landtong die binnen de dijken ligt. Zo is bijvoorbeeld Westerdijkshorn (in Groningen) de westerse bocht in de Wolddijk nabij het Boterdiep. De naam van het plaatsje Dixhorne zou zo kunnen zijn ontstaan, waarna de familie die hier woonde zich naar deze locatie vernoemde. Een andere verklaring heeft te maken met het feit, dat hoeve en have tegen 's lands vijand no.1 (het water) moest worden beschermd. Dit hield in dat ook de dijken moesten worden bewaakt (dijkwachten) op basis van burgers en burenhulp. De "dijkwachten" moesten dan bij hoog water een zekere afstand bewaken en zij kregen bij deze dienst de beschikking over een jachthoorn, daar hun stem het tegen de storm altijd moest afleggen. Deze instrumenten raakten echter 's zomers nogal eens verstopt of helemaal zoek, en daartoe werd besloten een persoon aan te wijzen die de verantwoording op zich nam. Deze persoon zou zich uiteindelijk vernoemen naar zijn beroep en instrumentarium, kortweg: 'Dijkshoorn'. Hoewel de tweede verklaring meer eer doet aan het familiewapen, lijkt de eerste verklaring waarschijnlijker, aangezien de plaats Dixhorne reeds bestond voordat de familienaam ontstond. | Gezin: Pieter Cornelisz op Dijkshoorn / Apolonia Arentsdr Pols (F1358328079)
|
| 8 | . | Waardenburg, Gerrit (I3239)
|
| 9 | 14 mei 1873 Pieter Jurjens 25 jaar getrouwd en op de zelfde dag is zoon Jurjen getrouwd met Janke van der Berg advertentie de Standaard 20 mei 1873 | Waardenburg, Pieter Jurjens (I1750)
|
| 10 | 1811 familienaam Waardenburg in gemeentehuis Witmarsum geregistreerd | Waardenburg, Folkert Frederiks (I1676)
|
| 11 | 2 | Gezin: Peter August Gottlieb Waardenburg / Janna Sophia Harmens (F1324247885)
|
| 12 | 67 toen zijn jongst zoon geboren werd | de Bock, Beerent Aarnout (I143)
|
| 13 | aangegeven 27-03-1809 | de Graaf, Jan (I577)
|
| 14 | aartsbisschop van Trier | van Holland, Egbert (I2364)
|
| 15 | abdis van Argenteuil tot 828, daarna abdis van de abdij van Schwarzach-am-Main | der Karolingen, Theodrada (I2429)
|
| 16 | abdis van Saint Pierre te Reims Pepijn van Itali?, bij geboorte oorspr. Karloman, (april 777 - 8 juli 810) was de tweede zoon van Karel de Grote met zijn vrouw Hildegard (na Karel de Jongere en bastaardzoon Pepijn met de Bult). Hij was koning (bestuurder en militair bevelhebber) van Itali? binnen het rijk van zijn vader. In 781 bezocht Karel Itali?, officieel als bedevaartganger, maar mede om er orde op zaken te stellen en het land beter onder Karolingisch gezag te brengen. Hij benoemde er op 15 april zijn zoon Karloman (Pepijn) als koning. Hij brak met opzet met de traditie door hem tot koning van Itali? te maken en niet van het nog maar net veroverde Lombardije, hoewel Karloman zich wel vestigde in de oude hoofdstad van de Longobarden, Pavia. Deze benoeming maakte deel uit van de politiek van Karel om het bestuur en de militaire organisatie van zijn rijk te decentraliseren, zodat ook tijdens zijn afwezigheid het rijk adequaat kon worden verdedigd. Karloman was bij zijn benoeming 8 jaar oud en zijn taken werden uitgevoerd door belangrijke hovelingen, zoals abt Adelard van Corbie en hertog Erik van Friuli. Na de mislukte opstand van Karlomans halfbroer Pepijn met de Bult in 792, viel die in ongenade. Karloman werd door de paus opnieuw gedoopt met de naam Pepijn. De belangrijkste gebeurtenissen tijdens het bewind van Pepijn: 791 veldtocht tegen de Avaren langs de Drava 793 onderdrukt een opstand van Benevento 795-6 oorlog tegen de Avaren. Met hulp van de Kroatische leider Vojnomir wist hij door te dringen in het gebied tussen Tisa en Donau (nu Hongarije) waar het Avaarse hoofdkwartier, de Ring, gelegen was. Het werd verwoest. Pepijn keerde terug met zoveel goud en zilver dat Einhard beweert dat dit de meest winstgevende onderneming van de Franken ooit was. 797 veldtocht tegen de Slaven aan de oostgrens 799 neemt deel aan de veldtocht tegen de Saksen Verovert Corsica op de Moren 810 Onderwerpt Istri? en de steden aan de Dalmatische kust, slaagt er niet in Veneti? te veroveren In 806 verdeelde Karel de Grote zijn rijk onder zijn zoons in de Divisio regnorum om na zijn dood onenigheid onder zijn erfgenamen te voorkomen. Aan het al bestaande gebied van het Italiaanse koninkrijk voegde hij Beieren, Karinthi? en de helft van Alemanni? toe. Vreemd genoeg werd er niet gezegd wat er met de keizerstitel ging gebeuren, mogelijk omdat er daarover met Byzantium nog steeds onenigheid was. Het zou echter allemaal anders lopen. Pepijn stierf voortijdig in 810, na een ziekte (vermoedelijk malaria). Met instemming van Karel de Grote volgde diens bastaardzoon Bernard hem op als koning van Itali?. Ook Pepijns oudere broer, Karel, stierf voortijdig. De keizer maakte daarom zijn derde wettige zoon Lodewijk tot zijn enige erfgenaam, met inbegrip van de keizerstitel. De bedoeling was dat Bernard van Itali? -die dus als opvolger voor de keizerstitel gepasseerd werd- zijn oom net zo trouw zou dienen als Pepijn zijn vader gediend had, maar dat bleek al snel een vrome wens. [bewerken]Huwelijk en kinderen Mogelijk is Pepijn huwelijken aangegaan. Een eerste echtgenote zou Bertha van Toulouse zijn, mogelijk een dochter van Willem van Gellone. Een tweede partner was mogelijk Chrothais, via vader Bernard een kleindochter van Karel Martel. Wel had hij (onwettige?) kinderen: Bernard van Itali?, (797 - Aken, 14 april 818). Opvolger van zijn vader als koning van Itali?. Na zijn verzet tegen Lodewijk de Vrome afgezet en (onbedoeld) gedood. Aeda, (geb. 798), gehuwd met de Saksische edelman Billung, ouders van Oda, de vrouw van Liudolf van Saksen Adelheid/Ad?le, echtgenote van Lambert I, graaf van Nantes en hertog Spoleto Er zijn veel speculaties over de identiteit van de minnares(sen) van Pepijn, maar geen van deze speculaties heeft echter historische gronden. | der Franken, Pepijn (I2376)
|
| 17 | Abraham van Domburg FICHE MEDIA VERWANTSCHAP CORRESPONDENTIE Geboren op 19 mei 1868 - Amsterdam Overleden Scheepstimmerman 06-07-1893 Ouders Cornelis van Domburg 1816-1877 Maria Dorothea Overhuijs 1831-1899 Huwelijken Gehuwd op 6 juli 1893, Amsterdam, met Wiebrigje Waardenburg 1866- Broers en zusters Helena Catharina Judith van Domburg 1862- Maria Dorothea van Domburg 1864-1906/ Pietje van Domburg 1865- Half broers en zusters Van 's kant Cornelis van Domburg 1816-1877 met Johanna Maria Made 1813 Cornelia Jacoba van Domburg 1849- Cornelis van Domburg 1851-1852 Cornelis van Domburg 1856 Notities Nota?s over de persoon kaarthouder:[van] Domburg, A. geboortedatum:19-05-1868 Archief van het Bevolkingsregister: gezinskaarten Gezinskaarten: NL-SAA-2131832 Bronnen huwelijk: Genlias. Bron Burgerlijke stand - Huwelijk Archieflocatie Noord-Hollands Archief Algemeen Gemeente: Amsterdam Soort akte: Huwelijksakte Aktenummer: reg.18;fol.4v gezin: Bruidegom Abraham van Domburg Leeftijd: 25 Geboorteplaats: Amsterdam Bruid Wiebrigje Waardenburg Leeftijd: 26 Geboorteplaats: Harlingen Vader bruidegom Cornelis van Domburg Moeder bruidegom Maria Dorothea Overhuijs Vader bruid Folkert Waardenburg Moeder bruid Antje Steenstra Nadere informatie beroep Bg.:scheepstimmerman;beroep moeder Bg.:werkster;beroep Bd.:strijkster;beroep vader Bd.:werkman Stamboom voorouders Overzicht van de stamboom Abraham van Domburg Cornelia Vermeulen Pieter Overhuijs 1804-1847 Helena Catharina Maade 1800-1869 | | | | | | Cornelis van Domburg 1816-1877 Maria Dorothea Overhuijs 1831-1899 | | | Abraham van Domburg 1868- | van Domburg, Abraham (I405)
|
| 18 | advertentie de Standaard 20 mei 1873 | Waardenburg, Jurjen (I1762)
|
| 19 | Als Blasius met Gritegen trouwt doet hij zijn boerderij op 't Woud over aan zijn zoon Arent en trekt bij zijn vrouw in het huis 'De Witte Ram'. Na het overlijden van Blasius vindt 1642/1643 de boedelscheiding plaats tussen zijn weduwe en voorkinderen. Als weduwe maakt Grietgen maar liefst 13 testamenten met wisselende inhoud. Grietgen had bij haar overlijden 30.000 gld. | Dijkshoorn, Blasius Pietersz (I2322)
|
| 20 | Ambachtsbewaarder van Rijswijk Bouwman Schepen van Rijswijk Schepen van Wateringen | van der Marel, Roeland Pouwelszn (I3012)
|
| 21 | Anna werd geboren op 2 november 1709 te Hannover. Ze was het tweede kind van de latere koning George II en koningin Caroline van Brandenburg-Ansbach. Haar vader werd in 1727 de opvolger van Anna's grootvader, koning George I, als koning van Groot-Brittanni? en Ierland. Anna had ??n oudere broer: Frederick Louis, de prins van Wales (1707-1751) huwde prinses Augusta van Saksen-Gotha, werd vader van de latere koning George III van het Verenigd Koninkrijk. Anna had drie jongere broers: Augustus George (1716), George William (1717-1718), en William (1721-1757) bleef ongehuwd. Anna had vier jongere zusjes: Amelia Sophia (1711-1786) bleef ongehuwd, Caroline (1713-1757) bleef ook ongehuwd, Mary (1723-1772) huwde landgraaf Frederik II van Hessen-Kassel, en Louise (1724-1751) huwde de latere koning Frederik V van Denemarken. De onderhandelingen voor het huwelijk van Prinses Anna met de Nederlandse vorst hadden zes jaar geduurd. De oorzaak hiervan lag grotendeels op het internationale politieke vlak. Na de dood van Koning-Stadhouder William/Willem III, tijdens het TweedeStadhouderloze Tijdperk, waren Pruisische en ook Engelse diplomaten en juristen druk doende om voor hun vorst aanspraak te maken op de begerenswaardige titel 'Prins van Oranje', met alle hierbij behorende emolumenten en bezittingen. Toen Stadhouder Willem Hendrik Carel Friso door de Pruisische koning uiteindelijk als Prins van Oranje werd erkend, steeg de waarde van zijn 'papieren' aanzienlijk op de adellijke huwelijksmarkt in Europa. Staatsgezinde regenten in met name Holland vreesden dat het in Holland (en ook in Zeeland) volledig in 'dynastieke' rechten hersteld worden van de Friese, Groningse, Drentse en Gelderse stadhouder, en het sluiten van het huwelijk van hem met een telg van het regerend 'House of Hanover' van het machtige Verenigd Koninkrijk - tijdens de Eerste Wereldoorlog werd deze familienaam onder grote maatschappelijke druk door koning George V veranderd in 'House of Windsor' - uiteindelijk ten koste zou gaan van hun eigen macht. Anna, die niet als een uitgesproken schoonheid bekend stond, was wel bereid om haar bruidegom ongezien te accepteren. De Engelse ambassadeur had haar ingefluisterd dat Willem niet zo onaantrekkelijk was als waarover zij had gehoord. Op 25 maart 1734trouwde zij met de Nederlandse vorst in de Franse kapel van het paleis van St.James in Londen waarbij het speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerde Anthem 'This is the day which the Lord hath made' (HWV 262) van componist G.F.H?ndel weerklonk. Tijdens een feestconcert, op 13 maart 1734 aan de vooravond van de huwelijkssluiting - of verloving zoals wij zouden zeggen - weerklonk H?ndel's muzikale cadeau aan het jonge echtpaar: de Serenata Parnasso in festa (HWV 73). Anna had in Londen vele jaren muziekles gehad van H?ndel (zang, klavecimbel en theorie) en is naar H?ndel's eigen zeggen, zijn beste leerling geweest. | van Hannover, Anna (I2941)
|
| 22 | Ariaentje is overleden, ongeveer 39 jaar oud. Van het overlijden is aangifte gedaan op zaterdag 10 april 1751 | van der Ende, Ariaentje Japikse (I2251)
|
| 23 | Arie de GROOT. Gehuwd met Metje ROZA. Uit dit huwelijk: 1. Christina, geboren Capelle a/d IJssel ca. 1870. Gehuwd Capelle a/d IJssel 24-03-1894 met Maarten Johannes KIND (GEB. de BAKKER, VADER JOHANNES), 22 jaar oud, geboren Kralingen 15-03-1872, zoon van Jacob KIND en Adriana Jacoba Gerardina van PUFFELEN. http://www.hans-montanus.nl/OVERZICHT/GENEA/genea-00189.htm Woonde later bij dochter Co in Kralingseveer in | de Groot, Christina (I606)
|
| 24 | Arie de GROOT. Gehuwd met Metje ROZA. Uit dit huwelijk: 1. Christina, geboren Capelle a/d IJssel ca. 1870. Gehuwd Capelle a/d IJssel 24-03-1894 met Maarten Johannes KIND (GEB. de BAKKER, VADER JOHANNES), 22 jaar oud, geboren Kralingen 15-03-1872, zoon van Jacob KIND en Adriana Jacoba Gerardina van PUFFELEN. http://www.hans-montanus.nl/OVERZICHT/GENEA/genea-00189.htm __________________________________________________________________________________________________ de Groot, Arie Stienusz Geslacht Man Leeftijd Geboren ? 1828 te Vuren, Lingewaal, Gelderland, Netherlands Overleden v Begraven Beroep Arbeider Vader Groot, Stienus Petersz de Moeder Muilenburg, Cornelia Zus Groot, Elizabeth de Broer Groot, Peter de (2) Zus Groot, N.n. de Zus Groot, Aaltje de Broer Groot, Leendert de Broer Groot, Berend de Broer Groot, Berend de (5) Huwelijk vr 25 mei 1860 te Vuren, Lingewaal, Gelderland, Netherlands Met Roza, Metje Notities (1) Geboren in 1828 te Vuren, nederlands hervormd Bron Burgerlijke stand - Huwelijk Archieflocatie Gelders Archief Algemeen: Toegangnr: 0207 Inventarisnr: 2740 Gemeente: Vuren Soort akte: Huwelijksakte Aktenummer: 4 Datum: 25-05-1860 Bruidegom Arie de Groot Leeftijd: 32 Geboorteplaats: Vuren Bruid Metje Roza Leeftijd: 26 Geboorteplaats: Haaften Vader bruidegom Stienus de Groot Moeder bruidegom Cornelia Muilenburg Vader bruid Jan Roza Moeder bruid Willemke van Weelden Nadere informatie beroep bg.: arbeider; beroep bruid: dienstbode http://www.theo-smouter.nl/genea/degroot/groot_arie_stienusz_13488.html | de Groot, Arie Stienusz (I607)
|
| 25 | Arie de GROOT. Gehuwd met Metje ROZA. Uit dit huwelijk: 1. Christina, geboren Capelle a/d IJssel ca. 1870. Gehuwd Capelle a/d IJssel 24-03-1894 met Maarten Johannes KIND (GEB. de BAKKER, VADER JOHANNES), 22 jaar oud, geboren Kralingen 15-03-1872, zoon van Jacob KIND en Adriana Jacoba Gerardina van PUFFELEN. http://www.hans-montanus.nl/OVERZICHT/GENEA/genea-00189.htm | Roza, Metje (I1346)
|
| 26 | Attila de Hun fantasietekening van Attila door Fredrik Sander (1893 Swedish edition of the Poetic Edda zie: Po?tische Edda) Attila in het Liber Chronicarum (1493) "Het feestmaal van Attila" van M?r Than Attila (?-453), ook wel vaker Attila de Hun genoemd, was de heerser van de Hunnen van 434 tot zijn dood in 453. Hij was de leider van het Hunnische Rijk, dat zich uitstrekte van de Oeral tot de Rijn en van de Donau tot de Oostzee. Tijdens zijn heerschappij was hij een van de meest gevreesde vijanden van zowel het West-Romeinse Rijk als het Oost-Romeinse Rijk. Hij stak twee keer de Donau over en plunderde de Balkan, maar was niet in staat Constantinopel te veroveren. Hij probeerde ook Romeins-Galli? (het moderne Frankrijk) te veroveren, waarbij hij de Rijn overstak in 451 en marcheerde naar Aurelianum (Orl?ans) voordat hij werd verslagen bij de Slag op de Catalaunische velden. Vervolgens viel hij Itali? binnen, waarbij hij de noordelijke provincies verwoestte, maar was niet in staat Rome te veroveren. Hij maakte plannen voor verdere veldtochten tegen de Romeinen, maar stierf in 453. Inhoud [verbergen] 1 Leven van de 'Gesel Gods' 2 Attila in Galli? 3 Attila in Itali? 4 Dood van Attila 5 Attila in de latere cultuur 6 Literatuur [bewerken]Leven van de 'Gesel Gods' Een van de bekendste verwijzingen naar Attila is het gezegde: Waar Attila is langsgekomen groeit geen gras meer. Ook werd hij beeldend bijgenaamd Gesel Gods. Dat geeft een indicatie van de grote angst die er toen heerste voor de Hunnen en Attila in het bijzonder. Rua, oom van Attila, verenigde twee stammen onder zijn koningschap in 432. In 434 kreeg Attila de leiding over alle Hunnen samen met zijn broer Bleda, die hij vermoordde in 445. Overigens sloten behalve de Hunnen ook veel Germaanse stamleden zich bij hem aan en versterkten zo zijn gelederen nog meer. Dat waren voornamelijk Ostrogoten en Gepiden. [bewerken]Attila in Galli? In het voorjaar van 451 stak Attila de Rijn over, bij Koblenz. De Franken lieten de geweldenaar zonder meer door, ze waren niet sterk genoeg georganiseerd om de Hunnen en hun bondgenoten tegen te houden. De Hunnen volgden de Moezel naar het westen. In 1996 werden nabij Ettelbr?ck in het Groothertogdom Luxemburg, opgravingen verricht. Men vond er resten van Gallo-Romeinse villa's en het wees erop, na onderzoek, dat Attila er 'op bezoek' geweest was en de streek in april 451, grondig had verwoest. De globale route van de Hunnen en hun bondgenoten bij de invasie van Galli?, uitmondend in de Slag bij Chalons Aarlen werd daarna ook ernstig bedreigd, maar zeker is dat op 7 april 451 de stad Metz werd verwoest. De Hunnen plunderden Picardi? en kwamen aan de Seine. Daar lag Parijs. Het was nog maar een versterkte nederzetting op het huidige Ile de la Cit?, waar nu de kathedraal de Notre Dame staat. De inwoners wilden wegvluchten, maar een jonge vrouw, Genoveva of Genevi?ve, de latere patroonheilige van Parijs, riep de inwoners op om in de stad te blijven. Op het platteland was het te gevaarlijk. Ze stelde voor om alle platbodemschepen te laten zinken en de bruggen naar de vaste oevers te vernielen. Dit werd gedaan en Attila had het inderdaad zeer moeilijk om bij de houten ommuringen te geraken. De Parisii verdedigden zich met veel moed. Attila ontstak in woede, omdat zijn aanvallen mislukten en dat een vrouw h?m, de Gesel Gods, durfde te weerstaan. Maar hij bewonderde toch de inwoners en droop af naar het zuiden. Daarna moest Orl?ans het zwaar ontgelden. Na verdere succesvolle rooftochten door West-Europa versloeg ten slotte de Romeinse generaal Aetius hem in 451. Flavius Aetius vroeg in Toulouse, de Visigotische hoofdstad, aan koning Theoderik I een alliantie met de Romeinen te vormen. Hij benaderde ook de Salische Franken onder koning Merovech om met hem tegen Attila te strijden. Op 20 september 451 stonden de Hunnen en hun Gepidische en Ostrogotische huurlingen tegenover de Romeinen, Visigoten en een kleinere Frankische legergroep. De strijd vond plaats op de Campus Mauriacus of beter bekend als de Catalaunische Velden tussen Troyes en Ch?lons-sur-Marne. De strijd was hevig. Koning Theoderik I sneuvelde, maar zijn Visigotische strijders voerden felle succesvolle wraakcharges uit tegen de Hunnen. 's Avonds was de strijd nog niet beslist. Het leek wel dat Attila zeer veel strijders had verloren, maar hij dacht niet aan terugtrekken. Attila vroeg wel een orakel aan zijn priesters en die voorspelden hem dat hij 's anderendaags de strijd zou verliezen. Die nacht nog trok Attila met zijn overgebleven leger terug naar het oosten en stak korte tijd later weer de Rijn over. [bewerken]Attila in Itali? Attila trok toen naar Itali? met het doel Rome in te nemen. Hij sloeg zijn bivak op nabij het Gardameer in 452. De toenmalige paus Leo de Grote voorzag zijn bedoelingen en met een gevolg van bisschoppen en priesters trok hij naar Attila's legerkamp. Wat er in de hoofdmanstent werd besproken, weet men niet precies, maar de Hunnen trokken zich terug naar het noordoosten van Itali?. Misschien had de paus hem gezegd dat Itali? en Rome al genoeg geplunderd waren en er niet veel meer te plunderen was. Waarschijnlijk moest Attila zich echter terugtrekken wegens een dodelijke epidemie onder zijn troepen. [bewerken]Dood van Attila In 453, ergens bij de Hongaarse rivier de Tisza zou Attila gestikt zijn in zijn eigen bloed door een halsslagaderbreuk tijdens een drankorgie, mogelijk ter gelegenheid van een bruiloft met een nieuwe vrouw. Andere bronnen vermelden dat hij uit jaloezie door ??n van zijn haremvrouwen vermoord zou zijn. Korte tijd later kwamen de onderworpen volken in het Hunnenrijk in opstand en viel hun rijk uiteen. Veel Hunnen trokken zich terug naar Azi? of gingen op in de bevolking van Europa. [bewerken]Attila in de latere cultuur Tegenwoordig zijn de namen van Attila en Ildiko, zijn vrouw, nog steeds populair in Turkije en Hongarije, dat Attila's machtscentrum was vanwaaruit hij zijn strooptochten begon. De naam Attila is overigens niet zijn eigen naam, maar een bijnaam gegeven door de Goten. Een mogelijke betekenis van Attila is "vadertje" van het in het Gotisch overgenomen Oudturks woord "atta" dat "vader" betekent en de Latijnse verkleinvorm. Een andere betekenis kan een combinatie van het Oudturks "ata" (vader) en "il" (land, gebied) zijn, daarbij zou Attila "Vader van het land" betekenen. Attila was ook de oorsprong van de figuur Etzel in het middeleeuwse Nibelungenlied en de Thidrekssaga en Atli in de V?lsunga-saga. | de Hun, Attilla (I2749)
|
| 27 | Augustinus Pattiwael. wonende te Tiouw Augustinus trouwde op 04-02-1897 in Saparoea, Molukken met Abigael Riupassa, 31 jaar oud. Abigael is geboren op 23-11-1865 in Saparoea, Molukken, dochter van Frans Riupassa en Maria Putuhena. Zij is gedoopt op 29-04-1866 in Saparoea, Molukken. Zij is weduwe van Onbekend. Kinderen van Augustinus en Abigael: 1 Jacobus Jacob Pattiwael, geboren op 30-02-1892 in Saparoea, Molukken. Volgt 1.1. 2 Frans Pattiwael, geboren op 12-08-1894 in Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 17-02-1895 in Saparoea, Molukken. 3 Christina Pattiwael, geboren op 02-11-1896 in Saparoea, Molukken. Zij is gedoopt op 22-05-1898 in Saparoea, Molukken. 4 Maria Pattiwael, geboren op 28-08-1898 in Saparoea, Molukken. Zij is gedoopt op 15-01-1899 in Saparoea, Molukken. 5 Hendrik Salomon Pattiwael, geboren op 29-07-1900 in Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 24-02-1901 in Saparoea, Molukken. 6 Maria Leentje Pattiwael, geboren op 10-05-1903 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Zij is gedoopt op 31-01-1904 in Saparoea, Molukken. 7 Salomon Pattiwael, geboren op 28-09-1909 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 26-12-1909 in Saparoea, Molukken. 1.1 Jacobus Jacob Pattiwael is geboren op 30-02-1892 in Saparoea, Molukken, zoon van Augustinus Pattiwael en Abigael Riupassa. Hij is gedoopt op 17-02-1895 in Saparoea, Molukken. Jacobus trouwde, 33 jaar oud, op 23-10-1925 in Saparoea, Molukken met Selfisina Latupeirissa. Kinderen van Jacobus en Selfisina: 1 Frans Demianus Pattiwael, geboren op 11-04-1923 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Volgt 1.1.1. 2 Willem Elias Pattiwael, geboren op 11-12-1924 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 04-10-1925 in Saparoea, Molukken. 3 Jonas Pattiwael, geboren op 20-04-1927 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 29-01-1928 in Saparoea, Molukken. 4 Jacob Pattiwael, geboren op 27-07-1929 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 11-05-1930 in Saparoea, Molukken. 5 Abigael Petronella Pattiwael, geboren op 03-01-1932 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Zij is gedoopt op 11-09-1932 in Saparoea, Molukken. 6 Salomon Jacob Pattiwael, geboren op 09-03-1935 in Tiouw-Saparoea, Molukken. Hij is gedoopt op 15-12-1935 in Saparoea, Molukken. 1.1.1 Frans Demianus Pattiwael is geboren op 11-04-1923 in Tiouw-Saparoea, Molukken, zoon van Jacobus Jacob Pattiwael en Selfisina Latupeirissa. Hij is gedoopt op 02-12-1923 in Saparoea, Molukken. (info Martha Zonneveld) | Pattiwael, Magda Ande (I1222)
|
| 28 | Bakker In de mutatie staat over de jaren 1868-1877 uit het archief van het St. Elisabeths Gasthuis en Brinkgrevem is onder maart 1869 Stephanus te vinden. Hij werd op 11 maart opgenomen en na 16 dagen is hij overleden. Stephanus wordt gedoopt op 27-11-1793 te Steenwijk door dominee A. Middendorp In 1830 staan ze nog te boek als protestant. Geloof Opmerkelijk is dat zij zich laten bekeren na 1830. In 1830 staan zij nog te boek als protestant. In het Bevolkingsregister van 1830 worden de kinderen die na 1830 zijn geboren steeds bijgeschreven. Als hun zoon Egbertus wordt geboren dan staat dat zij Mennoniet zijn. Als hun zoon Egbertus Bernardus Jacobus wordt geboren in 1835 staat wederom vermeld dat zij Mennoniet zijn. (BR) Bakker Stephanus is bakker te Steenwijk (1823 tm 1840). In 1840 heeft hij ook een bakkersknecht genaamd Dirk Luitjen Veen, 22 jaar en geboren in Steenwijk,vast familie van zijn vrouw. Ook hebben zij een diensmeid Jantje Pot, 19 jaar en geboren in Steenwijk. Wonen We kunnen we aangeven waar deze Stephanus heeft gewoond. In 1832 is er namelijk een kadasterkaart van Steenwijk gemaakt. Hij woonde aan de Markt. Toen luidde het adres : Markt, noordzijde, huisnummer 217. Dit komt overeen met het kadasternummer 553. Dit komt overeen met het huidige adres : Markt 8. | de Bock, Stephanus (I175)
|
| 29 | Basina, echtgenote van Basinus, koning van Th?ringen, werd door Childeric I ontvoerd, Gregorius van Tours liet haar tegen haar man opmerken ?Ik heb overzee een verdienstelijker man gekend dan jij bent, en zal me alle inspanning gedogen om methem samen te wonen?, los van de getekende verhouding tussen beide echtelieden, bracht de term ?overzee? de nodige verwarring over haar afkomst, (vgl.1036) | Van Thuringen, Basina Andovera (I2836)
|
| 30 | Basterdzoon | van Holland, Dirk (Theodericus) (I3542)
|
| 31 | Begraafplaats de Vormt Urk | Koelewijn, Melis (I939)
|
| 32 | Begraafplaats Emaus | de Groot, Christina (I606)
|
| 33 | Begraafplaats Oud Kralingen | Sap, Leendert Jan (I1362)
|
| 34 | Begraafplaats Oud Kralingen | Sap, Leendert Jan (I1363)
|
| 35 | Begraafplaats Oud Kralingen | Torringa, Grietje (I1541)
|
| 36 | Begraafplaats Westerveld Adres:Duin en Kruidbergerweg 2-6 1985 HG Driehuis | Smeding, Jan (I1425)
|
| 37 | Begraafplaats WesterveldAdres:Duin en Kruidbergerweg 2-6 1985 HG Driehuis | Smeding, Sijtse (I1422)
|
| 38 | Begraafplaats WesterveldAdres:Duin en Kruidbergerweg 2-6 1985 HG Driehuis | Waardenburg, Aukje (I1686)
|
| 39 | begraven Utrecht St Anna-kerk | Uten Goije, Ghiselberguten (I2655)
|
| 40 | BEIDEN HUWEN ONDER DE ACHTERNAAM "VAN LEEUWEN". | Gezin: Gerrit Leendertsz Storm van Leeuwen / Neeltje Arendse Storm van Leeuwen (F1324247962)
|
| 41 | Bekend van het syndroom van Waardenburg | Waardenburg, Petrus Johannes (I1739)
|
| 42 | Bernard (797 - 17 april 818) was een onwettige zoon van koning Pepijn van Itali? en volgde zijn vader op als koning van Itali? in 813. Bernard werd in zijn jeugd opgevoed in de abdij van Fulda. In 812 werd hij meerderjarig en werd hij benoemd tot gouverneur van Itali?, begeleid door abt Adelhard van Corbie, adviseur en neef van Karel de Grote. Een jaar later werd hij in Aken tot koning van Itali? gekroond, als opvolger van zijn vader - wat bijzonder is omdat hij een onwettige zoon was. In de eerste jaren van zijn bestuur was hij een trouwe vazal van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome. In 815 onderzocht hij de moorden in een conflict tussen paus Leo III en diens tegenstanders uit adellijke Romeinse families. In 817 stelde Lodewijk de Vrome de Ordinatio Imperii op. Bernard werd daarin niet expliciet als koning van Itali? genoemd en was daardoor bang dat hij zijn positie zou verliezen. Daarop werden er aan zijn hof plannen gemaakt voor het uitroepen van een onafhankelijk koninkrijk. Bernhard bezette de Alpenpassen. Lodewijk de Vrome trok met een leger naar Chalon-sur-Sa?ne en Bernhard begreep dat zijn positie onhoudbaar was, zeker toen enkele van zijn aanhangers hem verlieten. Bernard kreeg bericht dat Lodewijk hem wilde begenadigen. Bernard ging naar Lodewijk in Chalons en daar bleek dat hij geen keuze had dan zich met zijn aanhangers over te geven. In 818 werd Bernard te Aken ter dood veroordeeld maar de straf werd verzacht tot het uitsteken van de ogen (met een roodgloeiend mes). Twee dagen na de straf bezweek Bernhard alsnog na een ondragelijk lijden. De aanhangers van Bernhard verloren allen hun bezittingen en titels, de leken werd de ogen uitgestoken en de geestelijken werden opgesloten. Sommigen, o.a. de gerespecteerde bisschop Theodulf van Orl?ans stierven daarna verdacht snel. Lodewijk was daarna bevreesd voor nieuwe opstanden en dwong zijn nog steeds trouwe halfbroers om in het klooster te treden. Lodewijk werd gekweld door wroeging over de dood van Bernard en Theodulf. Zijn gedrag in de nasleep van deze crisis, inclusief een publieke schuldbelijdenis, deed ernstige afbreuk aan zijn prestige als vorst. Bernard was getrouwd met Kunigonde van Laon. Zij stichtte het nonnenklooster van San Allessandro in Parma. Volgens sommige bronnen zou ze de dochter zijn van Heribert van Orange, zoon van Willem van Gellonne, maar deze theorie is alleen gebaseerd op de prominente, en anders moeilijk te verklaren, plaats van de naam Heribert onder de graven van Vermandois, de afstammelingen van hun zoon. Bernard en Kunigonde waren ouders van Pepijn van Saint Quentin. | der Franken, Bernhard (I2374)
|
| 43 | Beroep: Abtisssin von St.-Pierre/Reims.. Vermelding[ Bron 1 ]: abdes van de St. Pierre van Reims, moeder van Ansbert, senator, en Agilulf, bisschop van Metz in 591 en een broer van Mund?ric. Cloderic (zie 512/530) is de vader van Dode en haar broer. | van Franken, Dode (I2815)
|
| 44 | Beroep: ambachtsheer van '-Gravenambacht (een klein gebied nabij Charlois, Katendrecht, Pernis), ambachtsheer van de Kethel en de helft van het Spadeland (een klein gebied nabij Schiedam) etc. (15-7-1567. Notities bij Jan Heymans van de Kethel ambachtsheer van '-Gravenambacht (een klein gebied nabij Charlois, Katendrecht, Pernis), ambachtsheer van de Kethel en de helft van het Spadeland (een klein gebied nabij Schiedam) etc. (15-7-1567), op dezelfde datum leenman van het leen van zijn vader te 's-Gravenhage, leenman van het leen van zijn moeder in Strijen (1567-1570), eigenaar van een "schrootambacht met de zoutmate" binnen Dordrecht | van den Kethel, Jan Heymans (I3093)
|
| 45 | Beroep: Austrasischer Thronpr?tendent um 532. Vermelding[ Bron 1 ]: Munderic, pretendent voor de austrasische troon ca. 532, Gregorius van Tours gaf ons veel informatie over Munderic en met veel details, hij toonde aan dat Munderic deel van de merovingische familie was mede omdat Thierry hem de helft van zijnkoninkrijk kon beloven, dit maakt Cloderic als zijn vader waarschijnlijker, in de twaalfde eeuw werd de biografie van St. Gondulf, bisschop van Tongeren, geschreven die liet weten dat Munderic een broer was van hertog Bodegisel, zoon van de betreurde Munderic, oom van St. Arnulf, hetgeen de positie van Munderic bevestigde, in de ?Pr?histoire? vinden we op pag 60 een enkele verwijzing naar Prins Munderic, zonder twijfel van de Keulse dynastie. Op een dag gedurende de regering van Thierry I verhief Munderic zich en verklaarde voortaan de koning niet meer te dienen aangezien hij zelf net zo veel recht op die troon had, hij verzamelde een aantal mensen om zich heen die hem trouw zwoeren, Thierry probeerde vervolgens met valse beloften hem te paaien en bezwoer hem zelfs een deel van het koninkrijk te geven indien hij zijn claim waar kon maken, Munderic wilde zich echter niet overgeven en Thierry had geen andere keus dan een leger bijeen te roepen en Munderic aan te vallen, deze had niet de middelen om hetzelfde te doen en verschanste zich in Vitry-le-Br?l? (Marne), weerstond gedurende zeven dagen een beleg, uiteindelijk zond Thierry Aregisel als afgezant die hem een vrijgeleide beloofde als hij zich overgaf, Munderic stemde hier in toe en werd prompt gedood maar niet nadat hij zelf velen omgebracht had waaronder de verrader. Het is jammer dat we in de ?Pr?histoire? niets gewaar worden omtrent de voorouders van St. Arnulf, immers de merkwaardige omstandigheid doet zich nu voor dat althans in de gegeven versie, de serie 512-256-128-64 enz. aantoont dat Karel de Grote in de rechte lijn van Ripuarische franken afstamde (JJS) | van Franken, Munderich Vitrey Perthois (I2803)
|
| 46 | Beroep: Bakker, Deurwaarder. | Hanneman, Philip Cornelisz (I3099)
|
| 47 | Beroep: bisschop van Metz 601-611. Vermelding[ Bron 1 ]: hij was historisch vastgesteld als bisschop van Metz al werd het begin van zijn episcopaat soms gesteld op 603, hij was een oomzegger van Agilulf, zijn voorganger, hij kwam mede voor in het testament van St. Bertrand van Mans uit 616 waarin hij afgeschilderd werd als een weinig aanbevelingswaardig persoon die zich met zijn oom vele eigendommen van de kerk toegeeigend had. | van Metz, Arnoald (I2811)
|
| 48 | Beroep: F?hrer der Westgoten. Vermelding[ Bron 1 ]: Goten, Oost-Germaans volk, afkomstig van het eiland Gotland en Zuid-Zweden, trok v??r het begin van de jaartelling de Baltische Zee over. Eind 3de eeuw waren zij gevestigd aan de Zwarte Zee, waar zij zich splitsten in Visigoten en Ostrogoten.De Visigoten beheersten de Balkan. In 410 plunderden zij Rome. Later vestigden zij in Aquitani? het Visigotisch Rijk, dat door de Arabieren in 711 werd veroverd. De Ostrogoten stichtten een rijk dat zich uitstrekte van de Baltische Zee tot Zuid-Rusland, dat door de Hunnen werd overrompeld (375), die zij volgden naar het westen (451). Zij vestigden een Ostrogotisch Rijk in Itali?, Zuid-Frankrijk en Noord-Spanje, met als centrum Ravenna. In de 6de eeuw verviel het. | Rothestes (I2780)
|
| 49 | Beroep: F?rst der Sueven | Rechila (I2775)
|
| 50 | Beroep: Graaf van St Pol en Vlaanderen. | van Vlaanderen, Arnulf II (I3103)
|