Willem is getrouwd met Juliana-Wernigerode van Stolberg op 20 sep 1531 (civil) in Siegen. Juliana-Wernigerode is geboren op 15 feb 1506 in Stolberg; is gestorven op 18 jun 1580 in Illenburg. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Louise de Colligny. Louise is geboren in 1555; is gestorven in 1620. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Willem is getrouwd met Anna van Buren van Egmond op 8 jul 1551 (civil) in Buren. Anna is geboren in 1533 in Grave; is gestorven op 23 mrt 1558 in Breda. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Willem is getrouwd met Charlotte de Bourbon in 1575 (civil). Charlotte is geboren in 1547; is gestorven in 1582. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Elisabeth van Leuchtenberg. Elisabeth is geboren in 1537; is gestorven op 6 jul 1579 in Dillenburg. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Anna is getrouwd met Albrecht Ottweiler, Hohenburg, Kirchheim, Lahr en Mahlberg Graaf van Nassau-Weilburg op 16 jun 1559 (civil) in Dillenburg (D). Albrecht (zoon van Philips III Graaf van Nassau-Weilburg en Anna van Mansfeld-Hinterort) is geboren op 26 dec 1537 in Weilburg, Hessen (D); is gestorven op 11 nov 1593 in Otweiler (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Vermelding: Buitenechtelijke relaties en kinderen:
Frederik Hendrik had van een buitenechtelijke relatie een kind.
Van Margaretha Catharina Bruyns:
**Frederik van Nassau.
Titel: graaf van Nassau, prins van Oranje
Behoedzaam, maar zonder ophouden streefde hij ernaar zijn familie op het niveau van de Europese vorstenhuizen te brengen en daartoe moest de verbinding met de Stuarts dienen, tot stand gekomen door het huwelijk van zijn zoon met de dochter van KarelI. In samenhang daarmee staat zijn streven naar het verwerven van een soevereine positie in de Republiek der Verenigde Nederlanden; de brug daarnaar toe moest het stadhouderschap in alle gewesten worden. In 1640 leed dit pogen echter een beslissend gebleken nederlaag, toen de Staten van Friesland, hoezeer ook met geld bewerkt, bleven weigeren hem tot hun stadhouder te benoemen. Wel kreeg hij in 1640 deze waardigheid in Groningen en Drenthe.
Frederik Hendriks historische betekenis is drie?rlei. In de eerste plaats heeft hij door zijn met succes bekroonde krijgsondernemingen ? die samen beslisten over de toekomst van Twente, Gelderse Achterhoek, Noord-Brabant, een paar stukken van Limburg en eindelijk Zeeuwsch-Vlaanderen ? het territorium van de staat der Noordelijke Nederlanden in hoofdzaak bepaald. Vervolgens heeft hij door in de trant van zijn vader met de ondoorgrondelijkheid van de sfinx voet te geven aan tolerante en vrijzinnige stromingen in de gereformeerde Kerk, in dezen nauw samenwerkend met de toonaangevende Hollandse regenten, de Republiek tot de meest tolerante staat van het ancien r?gime helpen maken. Ten slotte heeft zijn dynastieke politiek in ieder geval tot resultaat gehad, dat het Huis Oranje door andere dynastie?n als gelijkwaardig werd erkend (in 1635 liet de Franse koning hem met ?Hoogheid? aanspreken, in plaats van met het tot dusverre gebruikelijke ?Excellentie?). Enkele weken v??r de dood van Maurits was hij op diens zeer sterke aandrang in het huwelijk getreden met hun achternicht Amalia van Solms-Braunfels, die mee naar Den Haag was gekomen in het gevolg van de in ballingschap gedreven ?Winterkoningin?, Elizabeth Stuart, de echtgenote van Frederik V. Al naargelang het klimmen der jaren werd de invloed der prinses op zijn politieke gedragingen steeds duidelijker waarneembaar.

Gezin/Partner: Amalia van Solms. Amalia is geboren op 28 aug 1602 in Braunfels; is gestorven op 8 sep 1675 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Frederik IV van de Palts. Frederik (zoon van Lodewijk VI van Wittelsbach en Elisabeth van Hessen-Kassel) is geboren in 1574; is gestorven in 1610. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Ernst is getrouwd met Sophia Hedwig Brunswijk-Wolfenb?ttel op 8 jun 1607 (civil). Sophia is geboren op 20 feb 1594 in Wolfenb?ttel; is gestorven op 23 jan 1642 in Arnhem. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Lodewijk is getrouwd met Anna Maria van Hessen-Kassel op 8 jun 1589 (civil) in Kassel (D). Anna is geboren op 27 jan 1567 in Kassel (D); is gestorven op 8 nov 1626 in Neunkirchen (D); is begraven op 12 dec 1626 in St. Arnoul (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Maria Henriette Stuart. Maria (dochter van Karel I van Engeland en Henriette Maria van Frankrijk) is geboren op 4 nov 1631 in Londen; is gestorven op 24 dec 1660. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Stamboom Albertine Agnes van Oranje-Nassau (1634-1696)
Grootouders Willem I van Oranje-Nassau (1533-1584)
Willem de Zwijger
x 1583
Louise de Coligny (1555-1620)
Johan Albrecht I van Solms-Braunfels
x
Agnes van Sayn-Wittgenstein
Ouders Frederik Hendrik van Oranje-Nassau (1584-1647)
x 1625
Amalia van Solms (1602-1675)
Albertine Agnes van Oranje-Nassau (1634-1696)
x 1652
Willem Frederik van Nassau-Dietz (1613-1664)
Kinderen Amalia (1655-1695)
x
Johan Willem van Saksen-Eisenach (1666-1729)
Hendrik Casimir II (1657-1696)
x 1683
Amalia van Anhalt-Dessau (1666-1726)
Kleinkinderen
Johan Willem Friso (1687-1711)

Albertine Agnes van Nassau (Den Haag, 9 april 1634 ? Oranjewoud, Friesland, 24 mei 1696), was de vijfde dochter van stadhouder Frederik Hendrik en Amalia van Solms. Via haar stamt het huidige Nederlandse koningshuis af van Willem van Oranje.
Albertine Agnes trouwde in 1652 met Willem Frederik van Nassau-Dietz (1613-1664). Uit dit huwelijk werden geboren:
Amalia (1655-1695), gehuwd met Johan Willem van Saksen-Eisenach (1666-1729)
Hendrik Casimir II (18 januari 1657 ? 25 maart 1696), gehuwd met Henri?tte Amalia van Anhalt-Dessau (1666-1726)
Na de dood van haar man Willem Frederik in 1664 werd ze in Friesland regentes voor haar zoon Hendrik Casimir II. Tijdens het regentschap moest Albertine Agnes in 1672 het hoofd bieden aan de aanvallen van Bernard von Galen, de bisschop van M?nster.

Gezin/Partner: Willem Frederik van Nassau-Dietz. Willem (zoon van Ernst Casimir van Nassau-Dietz en Sophia Hedwig Brunswijk-Wolfenb?ttel) is geboren op 7 aug 1613 in Arnhem; is gestorven op 31 okt 1664 in Leeuwarden. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Willem Frederik (Arnhem, 7 augustus 1613 ? Leeuwarden, 31 oktober 1664), graaf van Nassau-Dietz (1640 - 1654), vorst van Nassau-Dietz (1654 - 1664), stadhouder van Friesland (1640 - 1664), stadhouder van Groningen en Drenthe (1650 - 1664), landcommandeur van de Duitse Orde (1641-1664), was de zoon van Ernst Casimir van Nassau-Dietz en Sophia Hedwig van Brunswijk-Wolfenb?ttel. Willem Frederik is de stamvader van het huidige koninklijk huis in Nederland.
Willem Frederik studeerde in Leiden en Groningen en nam daarna dienst in het leger van Frederik Hendrik van Oranje. In 1640 nam hij deel aan de strijd om Hulst, waarbij zijn oudere broer Hendrik Casimir sneuvelde. Vervolgens ontstond een conflict met Frederik Hendrik van Oranje wie Hendrik Casimir zou opvolgen als stadhouder van Friesland, Groningen en Drenthe. Uiteindelijk werd Willem Frederik stadhouder van Friesland en Frederik Hendrik van Groningen en Drenthe. Tegen die tijd was de Tachtigjarige Oorlog bijna ten einde. In 1650, na het overlijden van Frederik Hendrik en van zijn zoon en opvolger Willem II, werd hij alsnog stadhouder van Groningen en Drenthe. In 1662 werd hij door de Staten van Friesland aan het hoofd van een klein expeditieleger gesteld dat de orde in de stad Groningen, waar problemen waren ontstaan rond Johan Schulenborgh, herstellen.
Bij het schoonmaken van zijn pistool kreeg hij een schot door zijn hoofd. Korte tijd daarna stierf hij na.[1]
Hij werd na zijn dood in 1664 opgevolgd door zijn zoon Hendrik Casimir II; de weduwe Albertine Agnes werd "regentes" voor haar zoon.

Gezin/Partner: Albertine Agnes van Nassau. Albertine (dochter van Frederik Hendrik van Oranje en Amalia van Solms) is geboren op 9 apr 1634 in Den Haag; is gestorven op 24 mei 1696 in Oranjewoud. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Johan is getrouwd met Sybille Magdalena van Baden-Durlach op 6 jun 1629 (civil) in Saarbr?cken, Saarland (D). Sybille is geboren op 21 jul 1605 in Durlach (D); is gestorven op 26 jul 1644 in Straatsburg (F). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

In 1702 stierf Willem aan longontsteking, als complicatie bij een gebroken sleutelbeen, nadat zijn paard struikelde in een molshoop.
Vanwege zijn kinderloosheid ontstond er een opvolgingsprobleem.
Zelf had hij geprobeerd om Johan Willem Friso, de zoon van de Friese stadhouder Hendrik Casimir (en kleinzoon van Albertine Agnes, dochter van Frederik Hendrik), tot opvolger aan te wijzen.
In Engeland werd Willem echter opgevolgd door Anne, de zuster van Mary.
In Holland werd het Tweede Stadhouderloze Tijdperk uitgeroepen.
Koning Frederik I van Pruisen riep zich tot Prins van Oranje uit, waarbij hij zich beriep op het testament van stadhouder Frederik Hendrik die bepaalde dat bij het uitsterven van de mannelijke lijn van Oranjes, al zijn bezittingen zouden vererven opde nakomelingen van zijn oudste dochter Louise Henriette die de moeder was van Frederik I van Pruisen.
Het Prinsdom Orange ging echter over op het huis Bourbon-Conti en in hun naam verdrijft koning Lodewijk XIV in 1703 alle protestanten uit de stad.
De strijd om de nalatenschap zou zich nog dertig jaar voortslepen.
In 1732 werd tenslotte het Traktaat van Partage getekend. Pruisen kreeg Lingen, Moers en Opper-Gelre, behalve Venlo en Roermond, en zowel Oranje-Nassau als Brandenburg mochten de titel Prins van Oranje voeren.

Gezin/Partner: Maria II Stuart. Maria (dochter van Jacobus II van Engeland en Anne Hyde) is geboren in 1662; is gestorven in 1694. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

endrik Casimir volgde, aanvankelijk onder voogdijschap van zijn moeder, zijn vader na diens overlijden in 1664 op als stadhouder van Friesland en Groningen. In 1675 verklaarden de Staten van Friesland het stadhouderschap erfelijk voor het huis Nassau-Dietz. Hendrik Casimir II werd daardoor de eerste Friese erfstadhouder. Zoals zijn voorgangers werd hij officier in het leger van de Republiek, maar met zijn neef en opperbevelhebber Willem III van Oranje kon hij slecht overweg. In 1674 liep hij zelfs over naar de Fransen. Hij keerde terug in 1688 tijdens de Negenjarige Oorlog, en in 1689 werd hij tot derde veldmaarschalk in het Staatse leger benoemd. Toen hij na de dood van Waldeck, de eerste veldmaarschalk, in 1692 niet diens positie kreeg toebedeeld, voelde hij zich gepasseerd en nam in 1693 opnieuw ontslag.
Hij werd als stadhouder opgevolgd door zijn zoon Johan Willem Friso.

Gezin/Partner: Henriette Amalia van Anhalt-Dessau. Henriette is geboren op 16 aug 1666 in Kleef; is gestorven op 18 apr 1726 in Oranienstein. [Gezinsblad] [Familiekaart]

George is getrouwd met Henri?tte Dorothea Prinses van Oettingen-Oettingen op 26 okt 1688 (civil) in Darmstadt, Hessen (D). Henri?tte (dochter van Albrecht Ernst I Vorst van Oettingen-Oettingen en Christine Frederike van W?rttemberg-Stuttgart) is geboren op 14 feb 1672 in ?ttingen, Zwaben, Beieren (D); is gestorven op 18 mei 1728 in Idstein, Hessen (D); is begraven op 21 mei 1728 in Idstein, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Johan Willem Friso (Dessau, 4 augustus 1687 ? Strijensas, 14 juli 1711) was Vorst van Nassau-Dietz (1696-1711), Prins van Oranje (1702-1711) en stadhouder van Friesland (1707-1711) en Groningen (1708-1711).
Hij was de zoon van Hendrik Casimir II van Nassau-Dietz en Henri?tte Amalia van Anhalt-Dessau. Bij het overlijden van zijn vader in 1696 werd hij vorst van Nassau-Dietz en tot stadhouder benoemd van de gewesten Friesland en Groningen. Zijn moeder trad op als regentes tot 1707. Toen nam Johan Willem Friso de functie van stadhouder van Friesland daadwerkelijk op zich, en in 1708, toen hij meerderjarig werd tevens het stadhouderschap van Groningen.
Als enige erfgenaam van zijn achterneef stadhouder Willem III, die in 1702 overleed, erfde hij de titel Prins van Oranje. Echter, direct na het openvallen van het testament, maakten ook de Fransman Frans Lodewijk van Bourbon-Conti en Willems neef Frederik I van Pruisen aanspraak op de titel Prins van Oranje. In 1711 werd besloten de erfeniskwestie in Den Haag te bespreken.
Johan Willem Friso nam als generaal deel aan de Spaanse Successieoorlog. Bij de slag bij Malplaquet op 11 september 1709, ontstond een misverstand tussen hem en de Britse commandant, Marlborough. Hierdoor verloren vele duizenden Nederlanders het leven in deze bloedige veldslag. De slag werd toch beslist in het voordeel van de geallieerden. Op weg naar Den Haag i.v.m. een bespreking met zijn rivaal voor de titel, Frederik van Pruisen, over de erfenis verdronk de 23-jarige Johan Willem Friso op 14 juli 1711 bij de oversteek van Moerdijk naar Strijensas over het Hollandsch Diep. Kort daarna, op 1 september 1711, werd zijn zoon Willem IV van Oranje-Nassau geboren. Op 25 februari 1712, ruim 7 maanden na zijn dood, werd Johan Willem Friso begraven in de Grote of Jacobijnerkerk te Leeuwarden.
Het oudste Nederlandse infanterieregiment werd naar hem genoemd: het Regiment Infanterie Johan Willem Friso. Ook de mars "De jonge Prins van Friesland" die bij bijzondere gelegenheden en als eerbetoon aan de Minister van Defensie wordt gespeeld, verwijst naar deze prins. Ook is er een kazerne in Assen naar hem vernoemd.

_____________________________________________________________

Alle regerende Europese vorsten stammen van Johan Willem Friso af!!
_____________________________________________________________

Johan Willem Friso (1687-1711), Prins van Oranje en Vorst van Nassau-Dietz, had maar twee kinderen. Toch stammen alle Europese gekroonde hoofden van hem af. Met een afstand van negen ? elf generaties tot de huidige Vorsten is hij zelfs hun meest recente gemeenschappelijke voorouder. Het lijkt bijna onmogelijk maar gedegen onderzoek wijst uit dat dit - vreemd genoeg - wel het geval is.


Johan Willem Friso, Prins van Oranje Vorst van Nassau-Dietz

Johan Willem Friso (Dessau, 4 augustus 1687 ? Strijensas, 14 juli 1711) was Vorst van Nassau-Dietz (1696-1711), Prins van Oranje (1702-1711) en Stadhouder van Friesland (1707-1711) en Groningen (1708-1711). Hij was de zoon van Hendrik Casimir II van Nassau-Dietz en Henri?tte Amalia van Anhalt-Dessau. Bij het overlijden van zijn vader in 1696 werd hij Vorst van Nassau-Dietz en tot Stadhouder benoemd van de gewesten Friesland en Groningen. Zijn moeder trad op als regentes tot 1707. Toen nam Johan Willem Friso de functie van Stadhouder van Friesland daadwerkelijk op zich, en in 1708, toen hij meerderjarig werd tevens het Stadhouderschap van Groningen.

Als enige erfgenaam van zijn achterneef Stadhouder Willem III, die in 1702 overleed, erfde hij de titel Prins van Oranje. Echter, direct na het openvallen van het testament, maakten ook de Fransman Frans Lodewijk van Bourbon-Conti en Willems neef Frederik I van Pruisen aanspraak op de titel Prins van Oranje. In 1711 werd besloten de erfeniskwestie in Den Haag te bespreken. Johan Willem Friso nam als generaal deel aan de Spaanse Successieoorlog. Bij de slag bij Malplaquet op 11 september 1709, ontstond een misverstand tussen hem en de Britse commandant, Marlborough. Hierdoor verloren vele duizenden Nederlanders het leven in deze bloedige veldslag. De slag werd toch beslist in het voordeel van de geallieerden.

Op 14 juli 1711 kwam Johan Willem Friso aan bij de Moerdijk nabij Strijensas. Hier wilde hij het Hollandsch Diep oversteken om zo naar Den Haag te kunnen, in verband met een bespreking met zijn rivaal, Frederik van Pruisen, over de erfenis van zijn achterneef Koning-Stadhouder Willem III. Het weer was goed, maar er leek een flinke bui op komst. De Prins liet zijn boot bij een groter vaartuig aanleggen. Om het zelf droog te houden, nam hij plaats in een klein vissersvaartuig waarop zijn koets verscheept stond. Toen de boot bijna de overkant had bereikt, was de bui uitgebleven. Johan Willem Friso was inmiddels uit zijn koets gekomen. De schipper moest de zeilen nog even wenden en daarna kon het gezelschap aan land gaan. Echter, de zeilen weigerden
en plots kwam er een flinke windvlaag aanzetten.

Deze vulde het zeil en de boot helde over en schepte water. Alle opvarenden vielen overboord. E?n persoon (Du Tour) wist zich aan de portierkruk van de koets vast te klemmen. Prins Johan Willem Friso klemde zich weer aan hem vast, maar kon hem niet vasthouden toen een golf hem meesleurde. De schipper zette tevergeefs een reddingsactie op touw: de jonge Prins verdronk, evenals zijn kamerheer. De overige opvarenden konden wel worden gered. Pas acht dagen na het ongeluk zag een schipper het lijk van de Prins drijven, op ongeveer de plaats van het ongeluk. Op 25 februari 1712, ruim 7 maanden na zijn dood, werd Johan Willem Friso begraven in de Grafkelder van de Friesche Nassau's in de Grote of Jacobijnerkerk te Leeuwarden.

Johan Willem Friso trouwde op 26 april 1709 te Kassel met Maria Louise van Hessen-Kassel (1688-1765).
Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren:

Anna Charlotte Amalia (1710-1777), gehuwd met Frederik van Baden-Durlach (1703-1732)
Willem IV Karel Hendrik Friso (1711-1751), gehuwd met Anna van Hannover (1709-1759). Willem IV werd na het overlijden van zijn vader geboren.
Hoewel Johan Willem Friso slechts twee kinderen had, stammen alle regerende Vorsten in Europa van hem af door de succesvolle huwelijkspolitiek van zijn nazaten. Hieronder een overzicht van de grote verwevenheid van de nazaten van het Geslacht Nassau-Dietz.
(http://www.hethuisvanoranje.nl/16%20Soevereine%20Vorstenhuizen/Indexsoevereinevorstenhuizen.html)

Gezin/Partner: Maria Louise van Hessen-Kassel. Maria is geboren op 7 feb 1688 in Kassel; is gestorven op 9 feb 1765 in Leeuwarden. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Auguste is getrouwd met Karel August Vorst van Nassau-Weilburg op 17 aug 1723 (civil) in Wiesbaden, Hessen (D). Karel is geboren op 17 sep 1685 in Weilburg, Hessen (D); is gestorven op 9 nov 1753 in Weilburg, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Anna is getrouwd met Frederik van Baden-Durlach op 8 sep 1727 (civil) in Leeuwarden. Frederik is geboren op 7 okt 1703 in Stuttgart (D); is gestorven op 26 mrt 1732 in Karlsruhe (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Willem Karel Hendrik Friso (Leeuwarden, 1 september 1711 ? Den Haag in Paleis Huis ten Bosch, 22 oktober 1751), was prins van Oranje en vorst van Nassau-Dietz.[1] Hij was de eerste erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Provinci?n. Hij was voornaam, vredelievend en minzaam in zijn optreden, maar had te kampen met een zwakke gezondheid en een vergroeiing van zijn rug wat zijn politiek-bestuurlijke optreden meer en meer parten zou gaan spelen.
Willem Karel Hendrik Friso werd geboren in Leeuwarden als zoon van Johan Willem Friso van Nassau-Dietz en Maria Louise van Hessen-Kassel. De val van een paard, in 1717 in de tuin van de zomerresidentie, deed even voor zijn leven vrezen. Willem IV kreeg meer dan de gebruikelijke opvoeding van adellijke kinderen. De prins studeerde aan de Universiteit van Franeker en aan de Universiteit Utrecht. Willem IV sprak diverse talen (waaronder Fries) en was ge?nteresseerd in geschiedenis; ook in de fouten van zijn voorgeslacht, zoals hij zijn hoogleraar meldde.
Zijn benoeming had veel voeten in de aarde: er waren kapers op de kust, en daarbij zijn de bronnen niet eensluidend; iedere auteur beweert wat anders.[2] [3] [4] Aangenomen kan worden dat hij in november 1722 in Gelderland werd benoemd, maar voorlopig had hij daar alleen de titel en de toelage.[5] In 1726 werd hem in plaats in de Raad van State geweigerd door de niet-stadhouderlijke provincies. De ontvangst van de prins drie jaar later in Den Haag was uitgesproken koel. Drenthe en Groningen zouden hem daarentegen in 1729 en Friesland in 1731 tot stadhouder benoemd hebben.[6] Vanaf die tijd was hij in feite de hoogste ambtenaar van deze gewesten.


Prins van Oranje-Nassau Erfstadhouder der Verenigde Nederlanden Graaf van Dietz, Vianden, Katzenelnbogen, Spiegelberg, Buren en Leerdam Markgraaf van Veere en Vlissingen Baron van Breda

Gezin/Partner: Anna van Hannover. Anna is geboren op 2 nov 1709 in Hannover; is gestorven op 12 jan 1759 in Den Haag. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Karel is getrouwd met Wilhelmina Caroline van Oranje-Nassau op 5 mrt 1760 (civil) in Den Haag. Wilhelmina (dochter van Willem IV Karel Hendrik Friso van Oranje-Nassau en Anna van Hannover) is geboren op 28 feb 1743 in Leeuwarden; is gestorven op 6 mei 1787 in Kirchheim-Bolanden, Rheinland-Palts (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Wilhelmina is getrouwd met Karel Christiaan Vorst van Nassau-Weilburg op 5 mrt 1760 (civil) in Den Haag. Karel (zoon van Karel August Vorst van Nassau-Weilburg en Auguste Frederike Wilhelmina Prinses van Nassau-Idstein) is geboren op 16 jan 1735 in Weilburg, Hessen (D); is gestorven op 28 nov 1788 in M?nster-Dreissen, Hessen (D); is begraven in Kirchheim-Bolanden, Rheinland-Palts (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Vermelding: Buitenechtelijke relaties en kinderen:
Willem V Batavus was een seksmaniak en er wordt verondersteld dat hij wel honderden bastaardkinderen heeft verwekt bij verschillende vrouwen.
Het exacte aantal en bij wie is echter niet bekend.
Willem Batavus werd geboren in 's-Gravenhage als zoon van Willem IV en Anna van Hannover. Hij werd opgevoed door zijn moeder en vanaf 1759 door Lodewijk Ernst van Brunswijk-L?neburg-Bevern. In 1763 werd hij ernstig ziek, men vreesde voor zijn positie als opvolger. In 1766, meerderjarig geworden, trad hij evenwel aan als stadhouder. Op 4 oktober 1767 huwde hij in Berlijn met Wilhelmina van Pruisen, een nicht van Frederik de Grote, die in 1768 de stadhouderlijke familie bezocht op het Loo.
Van Willem V wordt gezegd dat hij een goed geheugen had en goed van aard was, echter ook besluiteloos, legalistisch en detaillistisch. Hij was een stevige drinker, liep mank en miste waarschijnlijk een of twee voortanden, nadat hij van zijn paard was gevallen.
Willem V als kindWillem V begon met voorstellen tot verkleining van de vroedschappen in de Friese steden Stavoren (1768), Workum (1772) en Bolsward (1773). De stadhouder beschikte over goede contacten ("premiers") in Friesland, onderdeel van het stadhouderlijk stelsel. Ook in Gelderland en Overijssel hadden kleine steden moeite om hun vroedschapszetels op te vullen en waren aanpassingen geweest. De voorstellen die willekeurig kunnen worden genoemd, omdat hij niet overal over dezelfde bevoegdheden en invloed beschikte, werden hem niet in dank afgenomen. Het probleem van de opvulling van vroedschapszetels speelde bovendien in steden met een aanzienlijke katholieke bevolking, zoals Haarlem, Arnhem, Nijmegen, Oldenzaal, 's-Hertogenbosch, etc. Nog voor de patriottentijd in Bolsward, toen een klein stadje met 2600 inwoners, maar met een aanzienlijke katholieke bevolking (30%), ontstond in 1778 protest, waarop de stadhouder besloot het voorstel te laten rusten.

Gezin/Partner: Frederica Sophia Wilhelmina van Pruisen. Frederica is geboren op 7 aug 1751 in Berlijn; is gestorven op 9 jun 1820 in Het Loo Apeldoorn. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Frederik is getrouwd met Louise Isabella Alexandrina Augusta Burggravin van Kirchberg Gravin Van Sayn-Hachenburg op 31 jul 1788 (civil) in Hachenburg, Rheinland-Palts (D). Louise is geboren op 19 apr 1772 in Hachenburg, Rheinland-Palts (D); is gestorven op 6 jan 1827 in Wenen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Frederik is getrouwd met Louise Isabella Alexandrina Augusta Burggravin van Kirchberg Gravin Van Sayn-Hachenburg op 31 jul 1788 (civil) in Hachenburg, Rheinland-Palts (D). Louise is geboren op 19 apr 1772 in Hachenburg, Rheinland-Palts (D); is gestorven op 6 jan 1827 in Wenen. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Koning Willem I Frederik, geboren als Willem Frederik Prins van Oranje-Nassau (Den Haag, 24 augustus 1772 ? Berlijn, 12 december 1843) was de eerste koning van Nederland uit het huis Oranje-Nassau.
Na de nederlaag van Napoleon in de Slag bij Leipzig in 1813 werd hij ingehuldigd als 'Soeverein Vorst' der Verenigde Nederlanden. Op 16 maart 1815 riep hij zichzelf uit tot koning der Verenigde Nederlanden en hertog van Luxemburg. In hetzelfde jaar werd op het Congres van Wenen door de Europese mogenheden besloten om het hertogdom Luxemburg te promoveren tot groothertogdom, Willem I te erkennen als eerste groothertog en werd de koningstitel en de titel van Hertog van Limburg bevestigd. Hiermee was de kersverse Nederlandse monarchie binnen Europa formeel erkend en fungeerde als buffer voor zowel Frankrijk als Engeland. Na de troonsafstand in 1840 noemde Willem I zich koning Willem Frederik, graaf van Nassau.
In Duitsland was Willem I van 1803 tot 1806 "F?rst" (vorst) van het Vorstendom Nassau-Oranje-Fulda. In 1806 en in de periode 1813-1815 was hij tevens vorst van het Vorstendom Nassau-Oranje.

Willem is getrouwd met Frederika Louise Wilhelmina van Hohenzollern op 1 okt 1791 (civil) in Berlijn. Frederika is geboren op 18 nov 1774 in Potsdam (D); is gestorven op 12 okt 1837 in Delft. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Willem is getrouwd met Charlotte Louise Frederika Amalia Alexandrina van Saksen-Hildburghausen op 24 jun 1813 (civil) in Weilburg, Hessen (D). Charlotte is geboren op 28 jan 1794 in Hildburghausen, Th?ringen (D); is gestorven in Biebrich, Wiesbaden, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Willem is getrouwd met Charlotte Louise Frederika Amalia Alexandrina van Saksen-Hildburghausen op 24 jun 1813 (civil) in Weilburg, Hessen (D). Charlotte is geboren op 28 jan 1794 in Hildburghausen, Th?ringen (D); is gestorven in Biebrich, Wiesbaden, Hessen (D). [Gezinsblad] [Familiekaart]

Gezin/Partner: Anna Paulowna van Holstein-Gottrop. Anna is geboren in 1795; is gestorven in 1865. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Helena is getrouwd met Georg Victor Vorst van Waldeck-Pyrmont op 26 sep 1853 (civil) in Biebrich, Wiesbaden, Hessen (D). Georg is geboren op 14 jan 1831 in Arolsen, Hessen; is gestorven op 12 mei 1893 in Marianske Lazne (Mari?nbad), West-Bohemen, Tsjechi?. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Helena is getrouwd met Georg Victor Vorst van Waldeck-Pyrmont op 26 sep 1853 (civil) in Biebrich, Wiesbaden, Hessen (D). Georg is geboren op 14 jan 1831 in Arolsen, Hessen; is gestorven op 12 mei 1893 in Marianske Lazne (Mari?nbad), West-Bohemen, Tsjechi?. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Aantekeningen:

Koning der Nederlanden Prins van Oranje-Nassau Groothertog van Luxemburg Hertog van Limburg

Willem Alexander Paul Frederik Lodewijk (Brussel, 17 februari 1817 ? Het Loo, 23 november 1890), Prins van Oranje-Nassau, was van 1849 tot 1890 Koning der Nederlanden, Groothertog van Luxemburg en van 1849 tot 1866 hertog van Limburg.
Hij werd geboren in Brussel, als zoon van koning Willem II en Anna Paulowna, de zuster van de Russische tsaar Alexander I. De geboorte vond plaats in de Wetstraat, in een zijvleugel van de toenmalige Staten-Generaal van het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden, nu het federale parlement van Belgi?.
Eerste huwelijk
Willem trad op 18 juni 1839 in het huwelijk met zijn volle nicht Sophie van W?rttemberg, de dochter van koning Willem I van W?rttemberg en Catharina Paulowna (Catharina was de zus van de moeder van Willem III, Anna Paulowna). Het werd een slecht huwelijk, mede door Willems nauwelijks verholen buitenechtelijke affaires en seksuele uitspattingen, die de New York Times ertoe brachten hem "de meest losbandige figuur van onze tijd" te noemen. De weinig tolerante en zeer ambitieuze houding van zijn echtgenote deed de rest. In 1851 werd door zijn schoonfamilie een poging gedaan het huwelijk te ontbinden. Dat mislukte, en sindsdien leefde het paar gescheiden van tafel en bed. Uit het huwelijk kwamen drie zoons voort:
* Willem (1840-1879), prins van Oranje
* Maurits (1843-1850)
* Alexander (1851-1884), prins van Oranje
Tweede huwelijk
Na het overlijden van Sophie in 1877 trouwde de 61-jarige Willem op 7 januari 1879 met de twintigjarige prinses Emma van Waldeck-Pyrmont, dochter van George Victor van Waldeck-Pyrmont en Helena van Nassau-Weilburg. Eerdere kandidaten die gepolst werden voor een huwelijk met de bejaarde monarch waren zijn nicht Elisabeth van Saksen-Weimar en de Deense prinses Thyra, doch beiden bedankten voor de eer. Uit het huwelijk van Willem en Emma zou op 31 augustus 1880 nog een kind geboren worden: Wilhelmina.
Het vaderschap van Willem III staat ter discussie; hij zou op latere leeftijd wegens syfilis geen kinderen hebben kunnen verwekken. Als natuurlijke vader van Wilhelmina werd o.a. S.M.S. de Ranitz (1846-1916) genoemd. Deze was particulier secretaris van koningin Emma en werd later bij Koninklijk Besluit als Jonkheer in de adelstand verheven. Voor deze speculaties bestaat echter geen enkel doorslaggevend bewijs en ze moeten voornamelijk beschouwd worden als reacties op het onaangename karakter van de koning. Emma zou bovendien volgens ingewijden in de Koninklijke Familie niet het type zijn geweest om haar echtgenoot te bedriegen.
Constitutionele rol
Willem III had grote moeite met de beperking van de koninklijke macht zoals deze onder het bewind van zijn vader in 1848 met de grondwetswijziging van Thorbecke tot stand was gekomen. Een koning behoorde naar zijn mening 'vast als een rots' zelf te regeren. Uit protest tegen de grondwetswijziging vertrok de troonopvolger naar Engeland, waar hij verbleef toen zijn vader in 1849 plotseling overleed. De eerste twintig jaar van zijn regering kenmerken zich door weerstand tegen de constitutionele monarchie, waarbij de koning zich overigens telkens conformeerde. Een voorbeeld van de eigenzinnige constitutionele rol die de koning aanvankelijk speelde is de commotie rond de Aprilbeweging in 1853. Het zittende kabinet onder leiding van Thorbecke had een neutraal antwoord voorgesteld. De scheiding van kerk en staat betekende immers dat de regering over de wens van de katholieken om zich in bisdommen te organiseren niets te vertellen dus niets te zeggen had. De koning hield toen men hem in Amsterdam een antikatholieke petitie aanbood een gloedvolle rede die de hoogopgelopen gemoederen overigens ook onmiddellijk deed bedaren. Toen de koning niet bereid was om op zijn weigering terug te komen om het kabinets- dus regeringsstandpunt uit te dragen, trad de ministerraad af.
Luxemburgse kwestie
In 1866 viel de Duitse Bond uiteen en kwam de Noord-Duitse Bond tot stand, waarvan Luxemburg en Limburg geen deel meer zouden uitmaken. Willem was toen bereid het groothertogdom aan keizer Napoleon III van Frankrijk te verkopen met stilzwijgende instemming van de Pruisische premier Bismarck. Toen deze transactie echter in de openbaarheid kwam, verklaarde Bismarck dat verkoop als reden tot oorlog beschouwd zou worden. Op het Congres van Londen van 1867 ter regeling van de Luxemburgse kwestie werd overeengekomen dat Luxemburg patrimoniaal eigendom van het huis (Oranje-)Nassau zou blijven, echter wel als politiek neutraal gebied. De Pruisische troepen werden dan ook teruggetrokken uit de vesting en de burcht van Luxemburg werd afgebroken. In1868 kreeg Luxemburg ook nog een nieuwe grondwet.
Onhebbelijkheid
Willem III was in zijn latere jaren niet geliefd, en werd (zelfs in een openlijke publicatie, een anti-monarchistische brochure) Koning Gorilla genoemd vanwege zijn bij gelegenheid boerse uitvallen. Het volk respecteerde hem wel, hoewel hij zich vaak niet koninklijk gedroeg. Willem was zijn leven lang driftig, ego?stisch en boosaardig geweest, maar door zijn grillige karakter kon hij soms ook onverwacht vriendelijk en royaal uit de hoek komen.
Voorbeelden van 's konings onhebbelijke natuur zijn door de leden van zijn hofhouding goed gedocumenteerd. Zo liet hij lakeien een lucifer afsteken om de koninklijke sigaar aan te steken. Wanneer de lucifer brandde talmde de koning zolang dat de lakei, om brandblaren te voorkomen, de lucifer moest doven. Dat gaf de koning dan de gelegenheid om de lakei met twee weken inhouding van salaris te straffen. De hofcommissie maakte geregeld bezwaar tegen de onredelijke en kleingeestige straffen die de vorst te pas en te onpas uitdeelde. Lord Clarendon, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, legde vast dat de koning op een receptie niets anders deed dan "op iedereen die hij sprak vitten en mopperen", maar hij vervolgt met de vaststelling "dat niemand zich daar iets van aantrok".
De consequenties van de koninklijke woedeaanvallen waren ernstiger, al werd het koninklijke bevel om de burgemeester van de residentie te arresteren en daarna te fusilleren door al zijn ondergeschikten genegeerd. Een jonge officier die een rijtuig waarin de koning incognito reed niet groette werd voor straf kromgesloten en minister van Oorlog Weitzel merkte in zijn dagboek op dat "de prikkelbaarheid van Zijn hoog oplopend karakter en Zijne autocratische neigingen met de jaren schijnen toe te nemen" en dat "in het openbaar en vooral ten aanzien van hooger en lager geplaatste officieren ergerlijke tonelen plaats vinden die door de pers steeds met de mantel der liefde worden bedekt". Toch waren deze "zozeer bekend dat zij in het leger velen verbitterden en van de koning vervreemdden".
Laatste levensjaren
De gezondheid van de koning ging in oktober 1888 sterk achteruit. In mei van dat jaar liet het koninklijk gezin de drukte van Den Haag achter zich en trok zich terug in Het Loo. Daar verslechterde Willems toestand dermate dat hij niet meer in staat was om te regeren. De koning leed aan ernstige nierziekte en raakte zozeer in de war dat hij staatsstukken ging ondertekenen met zelfverzonnen pauselijke namen. Ook hield hij vanaf zijn ziekbed hele toespraken en moest er altijd iemand van de hofhouding in de buurt blijven, omdat hij bang was dat men hem in zijn slaap zou vermoorden. Zijn vrouw Emma werd daarom tenslotte op 14 november 1890 met algemene stemmen door de in verenigde zitting bijeengekomen Staten-Generaal benoemd tot regentes en op20 november in Den Haag be?digd. Dit regentschap duurde slechts drie dagen, want op 23 november 1890 overleed de vorst, drie?nzeventig jaar oud. Het koningschap ging toen over op de tienjarige prinses Wilhelmina, waarna Emma opnieuw tot regentes werd benoemd. Het Groothertogdom Luxemburg ging conform de Nassause "Erbverein" naar de andere linie van het Huis Nassau omdat volgens huisrecht alleen mannelijke afstammelingen erfgerechtigd waren voor Nassaugoederen (zie ook bij Salische Wet).
De bijzetting van de overleden koning op 4 december 1890 was erg ongeorganiseerd; zo stortte een tribune in en waren er te weinig koetsen en parkeerplaatsen, waardoor velen te laat waren in de kerk. Daarnaast was het steenkoud. Zonder enige waardigheid zou de kist al schommelend van de trappen de Koninklijke Grafkelder ingedragen zijn, waarna Willem III der Nederlanden zijn laatste rustplaats had bereikt.
Trivia
* Het leeftijdsverschil tussen Willem en Emma is niet het enige merkwaardige leeftijdsverschil binnen zijn directe familie. De stiefmoeder van Emma, Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Gl?cksburg (in feite de schoonmoeder van Willem dus), was slechts acht maanden ouder dan Emma, haar stiefdochter. Daarmee was Willem maar liefst 41 jaar ouder dan de schoonmoeder die hij in feite pas een jaar na zijn dood kreeg. Zijn dochter, Wilhelmina, kreeg in 1891 op 11-jarige leeftijd een 'nieuwe' grootmoeder van slechts 33 jaar oud.

Willem is getrouwd met Adelheid Emma Wilhelmina Therese Waldeck-Pyrmont op 7 jan 1879 (civil) in Arolsen, Hessen. Adelheid (dochter van Georg Victor Vorst van Waldeck-Pyrmont en Helena Wilhelmina Henri?tte Pauline Marianne van Nassau-Weilburg) is geboren op 2 aug 1858 in Arolsen, Hessen; is gestorven op 20 mrt 1934 in Den Haag; is begraven op 27 mrt 1934 in Delft. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Adelheid is getrouwd met Willem III Alexander Paul Frederik Lodewijk (Koning Willem III) van Oranje-Nassau op 7 jan 1879 (civil) in Arolsen, Hessen. Willem (zoon van Willem II Frederik George Lodewijk van Oranje-Nassau en Anna Paulowna van Holstein-Gottrop) is geboren op 19 feb 1817 in Brussel; is gedoopt op 31 mrt 1817 in Brussel; is gestorven op 23 nov 1890 in Paleis Het Loo Apeldoorn; is begraven op 4 dec 1890 in Delft. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Adelheid is getrouwd met Willem III Alexander Paul Frederik Lodewijk (Koning Willem III) van Oranje-Nassau op 7 jan 1879 (civil) in Arolsen, Hessen. Willem (zoon van Willem II Frederik George Lodewijk van Oranje-Nassau en Anna Paulowna van Holstein-Gottrop) is geboren op 19 feb 1817 in Brussel; is gedoopt op 31 mrt 1817 in Brussel; is gestorven op 23 nov 1890 in Paleis Het Loo Apeldoorn; is begraven op 4 dec 1890 in Delft. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Wilhelmina is getrouwd met Prins Hendrik Wladimir Albrecht Ernst von Mecklenburg-Schwerin op 7 feb 1901 (civil) in Den Haag. Prins is geboren op 19 apr 1876 in Schwerin (D); is gedoopt op 3 jun 1876 in Schwerin (D); is gestorven op 3 jul 1934 in Den Haag; is begraven op 11 jul 1934 in Delft. [Gezinsblad] [Familiekaart]